We hanteren drie uitgangspunten in alle uitingen van Gek van Kunst (tentoonstelling, catalogus, website, social media, pr-materiaal en het logo). Een: van buiten naar binnen. Twee: de zorg voor balans, en drie: tussen zwart en wit.
Van buiten naar binnen
Gek van Kunst biedt een podium aan kunstenaars, van wie de meesten nog nooit met hun werk naar buiten zijn getreden. Daarbij treden niet alleen de werken, maar ook de kunstenaars zelf naar buiten. In de catalogus vertellen ze hun verhaal en op de website en social media leven we met hen mee op weg naar de tentoonstelling. En naast de kunstenaars treden ook andere mensen met psychische kwetsbaarheid naar buiten: sommigen schrijven teksten bij de catalogus, anderen maken deel uit van de organisatie en weer een andere groep helpt mee met de inrichting van de tentoonstelling. In de buitenruimte – centraal op het plein van de Mariënburgkapel – verrijzen metershoge portretten van de kunstenaars, als uitnodiging aan het publiek om naar binnen te komen. Eenmaal binnen betreedt de bezoeker achtereenvolgens drie werelden. Eerst het voorstellen van de kunstenaars, daarna een uitleg over de kunststroming Outsider Art, en tenslotte tot de kern van de expositie te komen: de kunstwerken in het volle licht in het hart van de kapel, een representatie van wat zich afspeelt in het hoofd van de kunstenaar. Kortom: een reis van buiten naar binnen, van uiterlijke verschijning tot emotie, van donker naar licht. En zoals de kunstenaars naar buiten treden, treden de bezoekers naar binnen, met als resultaat de ontmoeting. In de expositie wordt ruimte gemaakt voor ontmoetingen tussen het publiek en de kunstenaars: we kunnen van elkaar leren, en samen de dunne lijn gewaar worden tussen ‘gewoon zijn’ en psychisch kwetsbaar. De tentoonstelling wil uitnodigen tot de reflectie dat ‘gek’ zijn soms zo gek nog niet is.
Zorg voor balans
De drie letters van het logo houden elkaar in evenwicht, wat staat voor de steun die mensen bij elkaar zoeken en de balans die nodig is om overeind te blijven. De sokkel aan de voet van het logo is een metafoor van het podium, de tentoonstelling die bijdraagt aan de waardering en erkenning voor de kunstenaars, en zodoende aan de versterking van het zelfbeeld – zie het juichgebaar van de kunstenaars in het logo. Naast de kunstenaars die elkaar helpen, zijn er de mensen om hen heen: de ondersteuners en de organisatoren van de tentoonstelling, die meehelpen om de kunstenaars in balans te houden. Die helpende hand wordt zichtbaar in de elastiek die de catalogus bij elkaar houdt, en in de zichtbaar gemaakte hulplijnen in de catalogus. Het weghalen ervan verstoort de balans en ontneemt het kader dat de kunstenaars en kunstwerken ‘bij elkaar houdt’ in de expositie en alle uitingen daaromheen. Kortom: de sokkel waarop de kunstenaars staan wordt met zorg van omstanders overeind gehouden.
Zwart en wit
De dragende kleuren van logo en vormgeving zijn zwart en wit, om te onderstrepen dat de aandacht moet uitgaan naar de kunstwerken: die staan in het volle licht in alle kleuren. Het zwart en wit drukken zo de dienstbaarheid uit aan de werken, en illustreren de twee uiteinden van een pendule waartussen het leven van de mensen zich beweegt. Met dít verschil dat de pendule bij mensen met psychische kwetsbaarheid verder uitslaat. De expositie zoekt het middengebied tussen zwart en wit (zie de steunkleur grijs van website en catalogus), zoekt de balans tussen de twee polen, tussen pieken en dalen, tussen yin en yang, tussen positief en negatief. Alles komt samen in de twee staande grote panelen in het centrum van de tentoonstelling: de een is wit, de ander zwart, de twee-eenheid waar alles om draait: de drager van de kunstwerken.
Animaties geproduceerd door moville.nl – Daniek Snijders
